Monday, October 31, 2011

तिमीलाई सम्झी (गजल ६६)

जानु थियो कतै टाढा फर्कि आएँ तिम्लाइ सम्झी
बाटो छेक्थे जून तारा तर्की आएँ तिम्लाइ सम्झी


कोईला सरी सल्क्यो मन आगो भने पुरानै हो
निभाउन आसुँ केही छर्की आएँ तिम्लाई सम्झी

बोझ सारा लुकाएर बादल भई रम्दै थिएँ
पहाडमा ठोक्के पछि दर्की आएँ तिम्लाइ सम्झी

मायाबाट बच्न भनि बाँचेको थेँ पत्थर बनि
आधा आधा मन गरी चर्की आएँ तिम्लाइ सम्झी

कथा यो मनको (गजल ६५)

पिडा सँगै मुस्काउछ उही कथा जीवनको
मुस्कानमै हराउँछन् दुई धारा नयनको


विछोडमा आँसु झारिन् आँसु सँगै प्रेम भयो
फेरी फेरी बग्दा न्यानो पाउँछु त्यै आँलिगनको


झिल्का काफी कहाँ हुन्छ ज्वालाहरू सल्काउन
गति चर्कै हुनु पर्छ बहकाउने पवनको


भित्ताको त्यो तस्विर हेरी कति बस्नु घर भित्रै
बोलाउँदैछ घरी घरी उषा किरण आँगनको

Popular Posts