हथेलियोँ मे लोगों ने अपनी तकदीर देखा
ईन नजरों ने तो सिर्फ उलझती लकिर देखा
उठाई जो उंगलिया गुनाहोँ की हिसाब मे
गुनाहगारों मे खुद की धुँधली सी तस्वीर देखा
सजदा किया रूह मे बसी खुदा के दर पे
हम मे दुनियाँ वालों ने ईक और काफिर देखा
चलने की ख्वाहिस जो कि नयी राहों मे
हम ने तो अपनोँ के ही मोहब्बत मे जन्जिर देखा
सब कुछ लुटा दिया हम ने मोहब्बत की नाम पे
जालिम जहाँ ! तुने इस दिवाने को फकिर देखा
Monday, September 6, 2010 at 5:00pm
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
आज अचम्म भयो । साँच्चिकै हुनु नसक्ने काम भयो । सामान्यतया मनले मायालाई कम्तीमा पनि आधा एक घन्टा कुर्न पर्थ्यो । आज त माया पहिले नै पुग...
-
तस्वीर : सन्तोष पोखरेल ट्विटरमा भर्खर एकजना नानी आएकी छन् । उमेरमा मभन्दा कम छिन् । उनको हिसाबमा धेरै कम, मेरो हिसाबमा अलिकता मात्र क...
-
प्रश्नै प्रश्नको सांग्लोले जिवन बेरिएको रहेछ बाँच्नलाइ जवाफ चाहिँदो रहेछ प्रश्न देखि वाक्क लागेपछि बाँच्नै देखि वाक्क भइदो रहेछ अनि ल...
-
यता दुख्यो उता दुख्यो दुःखको नै कहानी छ म त सँधै छु विरामी मेरो डाक्टर विरामी छ सपना किन्दा निद्रै गयो किनबेच भो अचम्मको पत्थरको सिरान...
-
अर्जेन्टिनामय भक्तपुर ! नम्रता र कविता साथी सन्तोष (@sapkl) ले हाइकिङ जाने हैन भनेर सोद्धासम्म जाने नजाने ठेगान लगाइसक्या थिइन । त...
No comments:
Post a Comment