सडकमा,
एक हुल भेडाहरू,
गन्तव्यतिर लम्कदैछन,
कुनै भावना, कुनै आक्रोश नराखी
चुपचाप लाम लाग्दैछन ।
चोकमा,
एक हुल चमेराहरू
बाटो छेकी बसेका छन्
चिच्याउँदै, उफ्रिँदै, विद्रोहको आगो बाली
राप तापी रहेका छन् ।
अनि सेतो दुलोमा,
अलि सानो हुल स्यालहरू
आराम फर्माउँदैछन्,
सिनो कुरेर, ढोकामा चुकुल मारी
सुख सुविधामा रमाउँदैछन ।
रातो खोपीमा,
एउटा म परेवा
सानो झ्यालबाट यी हुलहरू चियाउँदै बसेको छ,
साँझ गुँडसम्म कसरी पुग्ने भनी
चिन्ता गर्दै योजनामा डुबीरहेको छ ।
पुष २६, २०६६ आइतवार (नेपाल बन्द)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
ओ पहाडिन! तोहार हमार कौन कौन चीज मिलत है? मन मिलत है सोच मिलत है भविष्य कय योजना मिलत है नाहीँ मिलत है तो खाली ई नाम कय पिछे आय...
-
साथीले बडो माया गरेर एकथान ब्लुटुथ हेडसेट पठाइ दिए । बडो गजबको चीज भेटिएजस्तो भयो । तार नलाग्ने, कानमा लगाएपछि बाहिरको केही नसुनिने । संसारब...
-
कविताः तिमी को हौ? तिमी के हौ? कवि विक्रम सुब्बा, तस्विर साभारः जोतारे धाइबा - विक्रम सुब्बा तिमीलाई पहिलो चोटि देखेपछि मेरा ...
-
नयाँ वर्षको पहिलो दिन, त्यो पनि विदेशमा । देशमा हुँदो हुँ त क्यालेन्डर, रेडियो, टिभी, सुनसान बाटोघाटो आदि-ईत्यादीले चिच्याई चिच्याई नयाँवर...
ramro lekchhau.....keep it up.........
ReplyDeleteNice :)
ReplyDelete