Search This Blog

Thursday, January 26, 2012

मुक्तक

प्रेम यात्रामा यात्री हुँ म बाटो पनि म नै
होस गर है तिमीले टेक्ने माटो पनि म नै
मुस्कानको त्यो तेर्सो धर्सा कोर्ने मसी नि म
तिम्रो गालामा बग्दै सुक्ने टाटो पनि म नै
Posted by at
Labels:

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)

Popular Posts

  • अब के?
    अब के? व्हाट् नेक्स्ट? समाजले सफलता भनेर ठहर्‍याएको एउटा मुकाममा पुगेर खुशी हुन पुगेपछि आउने मनोभाव बडो सकसपूर्ण हुने रहेछ । जिन्दगीमा अगा...
  • उज्यालो (कविता)
    घामलाई अँगालेर कालो पछ्यौरी ओढेको उ त्यो आकाशमा हेर  त कति साना-साना ताराहरू छन् राख्नेले एउटा एउटा गरेर कति जतनले समय लगाएर राखेको हो...
  • फिलिङ वरिष्ठ
    एकाबिहानै आँखा खुल्यो । छामछाम छुमछुम गर्दै छेवैमा रहेको मोबाइल समातियो र टुइटर खोलिहालियो । केही दिन अगाडी लेखिएको टुइटमा रिटुइट भएको नो...
  • तीनकुनेको झिम्के बत्ती
    तिम्रो माया तीनकुनेको ट्राफिक बत्ति जस्तो न रातो बल्छ, न हरियो सुन्तले रङ्गमा झिमिक झिमिक गर्दै जसले जित्न सक्छ उसलाई बाटो दिन्छ ...
  • भाउ (कविता)
    बोलाए हुन्थ्यो त म हाजिर हुन्थे सेवामा सम्झनै गरे हुन्थ्यो त मुस्कुराउँदै आउँथे यादमा तिम्रो र मेरो ईच्छा एकै भएपछि गुनासो के रह्यो ति...