सँधै छु म वरिपरी ओइलि जाने वहार हैन
विपनाको साथी हुँ म सपनाको संसार हैन
खुम्चिएका रेखाहरू भेटिदैन यहाँ कतै
दैव तैँले लेख्या भाग्य बोक्ने मेरो निधार हैन
झुक्न बाँकी शिर सबै काटिनु पो पर्ने थ्यो कि ?
कलम पो बोकिएछ हातमा तरबार हैन
छिया छिया भएको त्यो अचानोले थाहा पावोस्
प्रहार गर्ने हात दोषी थ्यो, खुकुरीको त्यो धार हैन
सल्काएर हेरेँ एउटा झिल्का धुप्प अँध्यारोमा
बुझेँ अनि दीप भन्दा ठूलो अन्धकार हैन
No comments:
Post a Comment