अन्तरवार्ता (भाग ३)

यो घटनाको वर्णन शुरू गर्नु भन्दा पहिले अघिल्लो भागहरूको वेलिविस्तार पनि पढ्नु होला । अन्यथा खल्लो लाग्नेछ ।
अन्तरवार्ता भाग १
अन्तरवार्ता भाग २

अघिल्लो घटनाबाटै क्रमशः
====================

केटीको मोबाइलमा मेसेज टोन आउँछ, पढ्छे, हतार हतार जवाफ टाइप गर्छे । केटो यसो नदेखे झै गर्दै केटीको मोबाइल चियाउन खोज्छ, सक्दैन । अलि घाँटी तन्काउँछ फेरी देख्दैन..यता उता हेर्या जस्तो गर्छ ।

केटी(आँखा तर्दै) ओ सर, के हेर्या तेसरी घाँटी तन्काइ तन्काइ, प्राइवेसी भन्ने नि केही चिज हुन्छ नि
केटोः केही होइन...यसो के लेख्यौ भनेर हेर्या नि हेहेहे
केटी (रिसाउँदै):  जे पायो त्यै हैन है...अर्काको कसलाइ के लेख्या हुन्छ किन हेर्न पर्यो । हामीले तपाइँको केही सोधिखोजी गर्या छम्? हजुर कुन कुन मेडमलाई गफ लडाउनु हुन्छ कैले सोध्छम्? हजुरको गर्लफ्रेन्ड नै होलिन् को को, हामीले कैले पत्ता लाउँछम् हँ? फेरी किन अरूको चै बढ्ता सोधीखोजी हँ??
केटो अवाक् हुन्छ, बोल्नलाई केही शब्द पाउँदैन ।
केटीः ल म हिँडे, काम पर्यो ।
केटोः .... पख न एकछिन
केटीः मेरो काम पर्यो क्या...ल बाई । बिल तिर्ने तिम्रै पालो हो है आज...
 केटी उठ्छे र ओर्लिने भर्याङ्ग तिर लाग्छे ।

*****

केटी रेस्टुरेन्ट बाहिर पुगेकी मात्र हुन्छ, उसको फोन बज्छ । यस्सो हेर्छे, उठाउँदिन । एक घन्टी सकिने बित्तिकै फेरी पनि फोन आउँछ, घन्टी टुट्न लागेको मात्रै हुन्छ उठाउँछे ।

केटीः हजुर..
फोनको अर्को तिर कुनै केटो हुन्छ (यो फरक केटो हो है, अर्थात केटो नं. २)

केटोः के हो? मेसेज रिप्लाई पनि छैन, फोन् पनि उठ्दैन त ।

केटी (अलि झर्किँदै) रिप्लाई गरेको छु त, अनि भन्ने बित्तिकै फोन उठाउन पाइन्छ र सँधै । म गाडीमा थिएँ, याँ मान्छेको हात हल्लाउनै नमिल्ने गरी भिड थियो गाडीमा

केटोः ए ए, अनि कता छौ ।

केटी (यसो दायाँ बायाँ हेर्दै)ः कता हुनु नि, घर जान लागेको बाटोमा छु । गाडीमा थिएँ भनिन, उल्टै शंका गर्नुहुन्छ के तपाईँ त..



केटोः होइन होइन, शंका गरेको होइन । सोधेको पो त, झन् तिम्रो फोन् उठेन के भो भनेर नि...

केटीः भो के, ठिक्क नपर्नुस् । अघि भर्खर मेसेज गर्दै थिएँ त, एकछिनमा मलाई के हुन्छ र?

केटोः ए बाबा...हुने नै एकछिनमा हो, मान्छे कहाँ पुग्छन् एकछिनमा

केटीः भन्न के खोज्नु भएको? म एकछिन मै हराउँछु?

केटोः त्यसो होइन क्या...तर समयको के भर?

केटीः भन्न के खोज्या सिधै भन्नु त, म सिधै कुरा बुझ्छु । बांगोटिंगो कुरा बुझ्दिन

केटोः केही होइन छोड । म आउँछु नि है, भेट्न मन लाग्या थियो ।

केटीः अब यति बेला भनेर हुन्छ त? म घर पुग्न लागि सके, साँझ पनि परिसक्यो ।

केटोः घर तिरै आउँछु नि, घरमा कोही छैन पनि होला

केटीः लु भो परेन...अब हजुर घरमै आइपुग्ने है? यही बाँकी छ अब जिन्दगीमा...

केटोः .....
केटीले रिसाएर फोन काटिदिन्छे ।

======

केटी कोठाको लक खोलेर भित्र पस्दै गरेकी हुन्छे, फोन बज्छ ।

केटीः हेलो हजुर, शंका नगरिबक्से हुन्छ । हामी घरमै छम्, अनि एक्लो नै छम् ।

केटोः हरे !!! नरिसाउ न, मैले शंका गरेको हो र...

केटी (कुरो काट्दै) लु भो अनि के गरेको त? एकछिन फोन उठेन भने कता, किन, को सँग भनेर सोध्नुहुन्छ, अझै शंका गरेको होइन अरे...
..... मेरो काम छैन है? अरू सँग घुम्दै रम्दै हिँडुँला नि...किन हो के यस्तो??

केटोः....

केटीः अब म पनि हिसाब माँगम्? तपाईले बिहान नौ बजे देखि अहिले फोन गरुन्जेलसम्म के के गर्नु भो? कसकसलाई भेट्नु भो? केटा थिए कि केटी??

केटोः मैले तिमीलाई त्यस्तो सोचेँ? त्यस्तो सोधेँ??

केटीः हामी बुझ्दैनम् तपाईका कुरा? अरू के सोच्नु भो र? यही हो । यत्ती कुरा बुझ्नुस् तपाई, म अरू केटी जस्तो होइन..जे गर्छु  भनेर गर्छु, लुकाउने बानी छैन । तपाईलाइ छोड्नु परे पनि घोषणै गरेर छोडुँला, चिन्ता लिनु पर्दैन...

केटोः ल तिमी धेरै नरिसाउ न..बरू म पछि कुरा गरुँला है
केटो जवाफ पनि नसुनी हतारहतारमा फोन राख्छ ।

केटी चै लामो साँस लिई खुइय्य गर्दै ओछ्यानमा बस्छे...एकछिन टोलाउँछे । अनि फेरी मेसेज टाइप गर्न थाल्छे... मेसेज शायद केटो नं. १ लाई थियो :P