चाह हैन तर पनि साथ सँग विदा माँगे ।
लाग्यो शायद मैले आफ्नै साँस सँग विदा मागेँ ।।
माग्यौ वाचा विछोडको, नाईँ भन्न कहाँ सकेँ?
विदाईमा उठेका ति हात सँग विदा मागेँ ।।
नपाएको हैन तर, अघाउन सकिएन ,
अपुरा ति मेरा सबै प्यास सँग विदा मागेँ ।।
के थाहा र? खुशीसँगै, ईक्षा पनि जल्दो रैछ ।
रहर पनि सँगै जले, राख सँग विदा मागेँ ।।
जन्मे एक्लै मर्छु एक्लै, बाँच्ने पनि शायद एक्लै ।
तिमीसितै ज्युँने मर्ने आश सँग बिदा मागें ।
Wednesday, April 28, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
ओ पहाडिन! तोहार हमार कौन कौन चीज मिलत है? मन मिलत है सोच मिलत है भविष्य कय योजना मिलत है नाहीँ मिलत है तो खाली ई नाम कय पिछे आय...
-
तपाईँको दिमाग खोतल्नुस् एकछिन् । याद गर्ने कोशिश गर्नोस् तपाइँको जिन्दगीको पहिलो सम्झना, के याद आउँछ? मलाई भने मेरो आमाको मिठो मुस्कान याद...
-
त्रिशुली किनार हुइँकिदाँ -१ बाट अगाडी अघि बढ्नु अघि रोमाले फेरी सम्झाए, घुमाउरो बाटो छ अलि सावधान भएर चलाउनु । ३० -४० को स्पीड मा...
-
एउटा सानो दुइ कोठे ढुंगाको भवनामा दुइवटा सरकारी कार्यालय र ती दुई कार्यालयका कुरूवा उनी र म । त्यही नाताले समय कटाउन हामी साथी हुनै पर्ने भय...
-
उ र म ... हामी धेरै पुरानो साथी पनि होईन, लगभग एक वर्ष भयो होला चिनजान भएको । फेसबुकबाट साथी बनेपछि एउटा कार्यक्रममा भेटघाट भएको थियो हाम्र...
No comments:
Post a Comment