Search This Blog

Saturday, June 30, 2012

म के हुँ?


प्रश्नै प्रश्नको सांग्लोले जिवन बेरिएको रहेछ
बाँच्नलाइ जवाफ चाहिँदो रहेछ
प्रश्न देखि वाक्क लागेपछि
बाँच्नै देखि वाक्क भइदो रहेछ

अनि
लाग्छ वैरागी बनुँ, सबै छोडी हिँडु
हावाले सोध्ला फेरी " म के हुँ?"

अनि
लाग्छ हुलाकी बनुँ,  राम्रो खबर बाँड्दै हिडुँ
बिहानीले सोध्ला फेरी " म के हुँ?"


फेरी
लाग्छ यात्री बनुँ, बाटो खोज्दै हिडुँ
जिन्दगीले सोध्ला फेरी "म के हुँ?"




Posted by at
Labels: , ,

2 comments:

  1. दिनेश राजJuly 1, 2012 at 11:19 PM

    उत्तर भेटेपछि खबर गर्नु है हाहाहा । गज्जब मीठो र सटीक कबिता ।

    ReplyDelete
  2. EktaareJuly 2, 2012 at 12:44 AM

    उत्तर भेटेपछि भेट पो होला कि नहोला भन्ने पिर छ त

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)

Popular Posts

  • नटुंगिने रहर
    उनीलाइ जानु थियो, गइन् । के भयो र? मलाइ थामिनु थियो, रोकिएको छु । वाचा उनले पनि गरेकी थिइनन् आखिर ! कहाँ दोष दिन मिल्यो मैले ? जसो गरी उन...
  • गजल ९८
    हजार चोट सहेर उ हाँसे जस्तो गर्छ आकाश पाताल बीचको हद नापे जस्तो गर्छ अचानोले खुकुरीलाई प्रेम त गर्न खोज्छ हरेक चोटमा ती गोदना खोपेे जस्...
  • बन्छु
    धर्ती आकाश भुल्छु, बादल बन्छु । सुख दुख भुल्छु, पागल बन्छु ।। पैताला र शिरको भेद भुल्छु । चालमा ताल दिन्छु, पायल बन्छु ।। सोच्छु एक थरी, हुन...
  • लडेपछि उठ्नु
    हिड्नु अनि लड्नु, लडेपछि उठ्नु टुक्रा भएपनि, एक हुन जुट्नु रेखै रेखा जालो भरिएछ हात जालो विच किन हासोँ रेखा छुट्नु आसुँमात्र दिन्छ जमानाले स...
  • भारी छ (गजल - ५८)
    सुख दुःख अथाह यो बोकी हिँड्ने छाती छ छाती भित्रै भरिएको हावा भने भारी छ विहानीको रंगमा नि छैन कुनै उमंग निधारको पसिनामा उसै पनि लाली छ देख्न...