सिन्दूर देखि तर्सिएर (गजल ६३)

सिन्दुर देखी तर्सिएर भन्छ्यौ उसको खून आयो
मुटु दह्रो तिम्रै थियो फेरी किन रून आयो?

जलप लिइ मेरो प्रेमको घुम्टो भित्र लुकी बस्यौ
घुम्टो खोली पराइ भन्छ, आहा! हेर जून आयो

मनको घाउ चहर्याउँदा पिडा गुन्ज्यो यताउता
हाँस्दै भनिन् निष्ठुरीले कस्तो मिठो धून आयो

आभारी छु म त साह्रै जीन्दगीको बाटो खोल्यौ
रातो धागो बेरिएर निर्मोहीको गुन आयो

एकतारे
२०६८।०४।२९