जानु थियो कतै टाढा फर्कि आएँ तिम्लाइ सम्झी
बाटो छेक्थे जून तारा तर्की आएँ तिम्लाइ सम्झी
कोईला सरी सल्क्यो मन आगो भने पुरानै हो
निभाउन आसुँ केही छर्की आएँ तिम्लाई सम्झी
बोझ सारा लुकाएर बादल भई रम्दै थिएँ
पहाडमा ठोक्के पछि दर्की आएँ तिम्लाइ सम्झी
मायाबाट बच्न भनि बाँचेको थेँ पत्थर बनि
आधा आधा मन गरी चर्की आएँ तिम्लाइ सम्झी
Monday, October 31, 2011
कथा यो मनको (गजल ६५)
पिडा सँगै मुस्काउछ उही कथा जीवनको
मुस्कानमै हराउँछन् दुई धारा नयनको
विछोडमा आँसु झारिन् आँसु सँगै प्रेम भयो
फेरी फेरी बग्दा न्यानो पाउँछु त्यै आँलिगनको
झिल्का काफी कहाँ हुन्छ ज्वालाहरू सल्काउन
गति चर्कै हुनु पर्छ बहकाउने पवनको
भित्ताको त्यो तस्विर हेरी कति बस्नु घर भित्रै
बोलाउँदैछ घरी घरी उषा किरण आँगनको
मुस्कानमै हराउँछन् दुई धारा नयनको
विछोडमा आँसु झारिन् आँसु सँगै प्रेम भयो
फेरी फेरी बग्दा न्यानो पाउँछु त्यै आँलिगनको
झिल्का काफी कहाँ हुन्छ ज्वालाहरू सल्काउन
गति चर्कै हुनु पर्छ बहकाउने पवनको
भित्ताको त्यो तस्विर हेरी कति बस्नु घर भित्रै
बोलाउँदैछ घरी घरी उषा किरण आँगनको
Subscribe to:
Posts (Atom)
Popular Posts
-
उनीलाइ जानु थियो, गइन् । के भयो र? मलाइ थामिनु थियो, रोकिएको छु । वाचा उनले पनि गरेकी थिइनन् आखिर ! कहाँ दोष दिन मिल्यो मैले ? जसो गरी उन...
-
खै के झोँक चल्यो, दाह्री काटी दिएँ । काट्नै पर्ने बाध्यता त थिएन, पाल्ने रहर पनि थिएन । हुन त पालेको हैन, नकाटेको मात्र थियो । काटिदिएँ...
-
धर्ती आकाश भुल्छु, बादल बन्छु । सुख दुख भुल्छु, पागल बन्छु ।। पैताला र शिरको भेद भुल्छु । चालमा ताल दिन्छु, पायल बन्छु ।। सोच्छु एक थरी, हुन...
-
हिड्नु अनि लड्नु, लडेपछि उठ्नु टुक्रा भएपनि, एक हुन जुट्नु रेखै रेखा जालो भरिएछ हात जालो विच किन हासोँ रेखा छुट्नु आसुँमात्र दिन्छ जमानाले स...
-
जति जति काट्दै फाल्यो उति धेरै पलाउँछ । नकाटेर बसुँ भने झनै साह्रो चिलाउँछ ।। दिकदार लागेर म फँडानी जो गर्न खोज्छु । भन्छिन् उनी केटा तेरो ...