जानु थियो कतै टाढा फर्कि आएँ तिम्लाइ सम्झी
बाटो छेक्थे जून तारा तर्की आएँ तिम्लाइ सम्झी
कोईला सरी सल्क्यो मन आगो भने पुरानै हो
निभाउन आसुँ केही छर्की आएँ तिम्लाई सम्झी
बोझ सारा लुकाएर बादल भई रम्दै थिएँ
पहाडमा ठोक्के पछि दर्की आएँ तिम्लाइ सम्झी
मायाबाट बच्न भनि बाँचेको थेँ पत्थर बनि
आधा आधा मन गरी चर्की आएँ तिम्लाइ सम्झी
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
अब के? व्हाट् नेक्स्ट? समाजले सफलता भनेर ठहर्याएको एउटा मुकाममा पुगेर खुशी हुन पुगेपछि आउने मनोभाव बडो सकसपूर्ण हुने रहेछ । जिन्दगीमा अगा...
-
Beauty of bike ride is you get to stop where ever you like and enjoy the scenery. This time I got bored of K-town and was heading for Lumb...
-
सिकी पाठ विगतबाट, अघी बढ्ने सोचहरू यात्रा फेरी थालेको छु पछ्याउँदै डोबहरू खुला आँखा राखी हिडेँ, सफर लाग्छ अन्तहिन पर्खिदैछन् होला कतै, मलाई ...
-
पाईलालाई के थाहा छ र बाटो कहाँ जान्छ । यो त लाग्छ त्यतै तिर जता मनले लान्छ ।। हिँड्दा हिँड्दै कदम मेरा अँधेरीमा अल्झे । उजेलीको आशा मारी थ...
No comments:
Post a Comment