जानु थियो कतै टाढा फर्कि आएँ तिम्लाइ सम्झी
बाटो छेक्थे जून तारा तर्की आएँ तिम्लाइ सम्झी
कोईला सरी सल्क्यो मन आगो भने पुरानै हो
निभाउन आसुँ केही छर्की आएँ तिम्लाई सम्झी
बोझ सारा लुकाएर बादल भई रम्दै थिएँ
पहाडमा ठोक्के पछि दर्की आएँ तिम्लाइ सम्झी
मायाबाट बच्न भनि बाँचेको थेँ पत्थर बनि
आधा आधा मन गरी चर्की आएँ तिम्लाइ सम्झी
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
जिन्दगी चल्दो छ । चल्नुको नाम गाडी । चल्नुको नाम जिन्दगी । खै कसले पैसा बनायो । बनाउने बेलामा त राम्रै सोचेर बनाएथ्यो होला, तर अहिले पैसाको ...
-
हिजो देखि नै मन ठाउँमा थिएन । अस्थिर । जिन्दगीमा के-के हुने हुने । घुमिफिरी उस्तै परिस्थिति बारम्बार आइदिने । पटक पटक भोगेपछि त बानी हुनु...
-
During our hefty Summer session in Korea University, we were offered to visit either Busan Industrial zone or Jeju Island. Jeju won the c...
-
पश्चिम आकाशबाट घामको लाली हराइसकेको थियो । खुला झ्यालबाट झिलिमिली तारा नियाल्दै साँझको योजना बनाउँदै थिए । ल्यापटप खोल्न हात के बढेको थियो, ...
-
धर्ती आकाश भुल्छु, बादल बन्छु । सुख दुख भुल्छु, पागल बन्छु ।। पैताला र शिरको भेद भुल्छु । चालमा ताल दिन्छु, पायल बन्छु ।। सोच्छु एक थरी, हुन...

No comments:
Post a Comment