Search This Blog

Monday, April 13, 2015

गजल ९२



न त अडाउँछ न त बहाउँछ लहर
घोप्टिएको डुङ्गालाई के छाल के बगर

जुन यात्रीले बाटोलाई अपनाउँछ
पाईला जहाँ रोकिन्छ, त्यही हो घर

समय मै आउनु जोगाउनु मलाई
म्याद हुन्जेल ओखती, गुज्रेमा जहर
Posted by at
Labels: ,

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)

Popular Posts

  • अब के?
    अब के? व्हाट् नेक्स्ट? समाजले सफलता भनेर ठहर्‍याएको एउटा मुकाममा पुगेर खुशी हुन पुगेपछि आउने मनोभाव बडो सकसपूर्ण हुने रहेछ । जिन्दगीमा अगा...
  • Destination Lumbini: A bike trip
    Beauty of bike ride is you get to stop where ever you like and enjoy the scenery. This time I got bored of K-town and was heading for Lumb...
  • नविन आशा...(गजल)
    सिकी पाठ विगतबाट, अघी बढ्ने सोचहरू यात्रा फेरी थालेको छु पछ्याउँदै डोबहरू खुला आँखा राखी हिडेँ, सफर लाग्छ अन्तहिन पर्खिदैछन् होला कतै, मलाई ...
  • अटेरी मन (गजल ४३ )
    पाईलालाई के थाहा छ र बाटो कहाँ जान्छ । यो त लाग्छ त्यतै तिर जता मनले लान्छ ।। हिँड्दा हिँड्दै कदम मेरा अँधेरीमा अल्झे । उजेलीको आशा मारी थ...