भावना बग्दैन, छैन कि सरिता ।
लेखिन्न गजल, फुर्दैन कविता ।।
अक्षर मातिए, शब्द यी नर्तकी ।
श्रृजना शून्य भै, हेर्दै छु रमिता ।।
विचारको अभावमा मर्दैछ यो मन ।
साँस यो चल्दैछ, तयार छ चिता ।।
भागदौड जीवन, फुर्सद छ कसलाई?
सुस्ताई सुन्छन् की, वचन् यी विनिता ।।
गन्तव्य नपुग्दै, अडिएँ अनि हराएँ म ।
सुस्त म बटुवा, सबै छन् छरिता ।।
विरूप यो खोलभित्र चियाई त हेर ।
सजिएकी देख्नेछौ, हृदय ललिता ।।
तगारो तेर्सिए नि, रोकिन्न यो सफर ।
विद्रोही यो मन, कठोर संहिता ।।
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
घामलाई अँगालेर कालो पछ्यौरी ओढेको उ त्यो आकाशमा हेर त कति साना-साना ताराहरू छन् राख्नेले एउटा एउटा गरेर कति जतनले समय लगाएर राखेको हो...
-
बोलाए हुन्थ्यो त म हाजिर हुन्थे सेवामा सम्झनै गरे हुन्थ्यो त मुस्कुराउँदै आउँथे यादमा तिम्रो र मेरो ईच्छा एकै भएपछि गुनासो के रह्यो ति...
-
अब के? व्हाट् नेक्स्ट? समाजले सफलता भनेर ठहर्याएको एउटा मुकाममा पुगेर खुशी हुन पुगेपछि आउने मनोभाव बडो सकसपूर्ण हुने रहेछ । जिन्दगीमा अगा...
-
चिसो सिरेटो, धुम्म आकाश, अनि आकाशबाट सिमलका रूवा जस्ता स-साना हिउँका थुङ्गाहरूको बर्सात... समय एकदम मनमोहक थियो । म भने माथि आकाशतिर हेर्दै...
-
कुनै गीत किन रुच्छ? गायकको मोहक स्वर? मन्त्रमुग्ध पार्ने संगीत? गीतको समय,सन्दर्भ? शब्दहरूको मार्मिकता र सान्दर्भिकता? आजकल गीत सुन्...
No comments:
Post a Comment