भावना बग्दैन, छैन कि सरिता ।
लेखिन्न गजल, फुर्दैन कविता ।।
अक्षर मातिए, शब्द यी नर्तकी ।
श्रृजना शून्य भै, हेर्दै छु रमिता ।।
विचारको अभावमा मर्दैछ यो मन ।
साँस यो चल्दैछ, तयार छ चिता ।।
भागदौड जीवन, फुर्सद छ कसलाई?
सुस्ताई सुन्छन् की, वचन् यी विनिता ।।
गन्तव्य नपुग्दै, अडिएँ अनि हराएँ म ।
सुस्त म बटुवा, सबै छन् छरिता ।।
विरूप यो खोलभित्र चियाई त हेर ।
सजिएकी देख्नेछौ, हृदय ललिता ।।
तगारो तेर्सिए नि, रोकिन्न यो सफर ।
विद्रोही यो मन, कठोर संहिता ।।
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
ओ पहाडिन! तोहार हमार कौन कौन चीज मिलत है? मन मिलत है सोच मिलत है भविष्य कय योजना मिलत है नाहीँ मिलत है तो खाली ई नाम कय पिछे आय...
-
याद छ त्यो वालापनको दिन? हामी दुइ खेल्दै बगैंचामा पुगेका थियौ एउटा बुटामा ढुङ्गाले खोपेर मैले एउटा पिपलपाते आकृति कोरेको थिएँ हाँस्दै ...
-
कार्यकक्षमा एकाबिहानै एकजना अपरिचित व्यक्ति आइपुगे र सिधै सोफामा विराजमान भए । "भाइ नमस्कार म फलाना" "अँ....नमस्कार सर, ब...
-
एउटा मुक्तक थियो, मनमा बसेको मान्छेको पिडा घटाउन रचेको थिएँ । एकदिन कालीदाइलाइ देखाएँ त्यो मुक्तक, मनपराउनु भयो । अनि त्यो गीतमा ढल्यो...
-
एउटा रमाइलो साँझ, धरहराको फेदमा...केही रमाइला मनहरूको साथ धरहराको फेदमै अस्ताउँदै अर्को एउटा तातो दिन म त राम्री छु :) ब्रो त ...
No comments:
Post a Comment