अनुहार भरि कोरिएका
जिन्दगीमा घुमाउरा बाटोमा हिँडेका
पैंतालाका डोबहरू
झिनो आशा जिन्दगीको
प्रतिक्षा छ अवसानको
चिताको रापमा सल्किएर मेटिनु अगाडी
न्यानो ताप्दै जिवनको
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
अब के? व्हाट् नेक्स्ट? समाजले सफलता भनेर ठहर्याएको एउटा मुकाममा पुगेर खुशी हुन पुगेपछि आउने मनोभाव बडो सकसपूर्ण हुने रहेछ । जिन्दगीमा अगा...
-
गजल कस्तो हुनुपर्छ भन्ने वादविवाद चलिरहेछ । गजलको सिद्धान्त यो हो भन्ने तर्क एकातिर छ । अर्काथरिले लेखेका गजल त गजल हैन भन्ने तर्क पन...
-
During our hefty Summer session in Korea University, we were offered to visit either Busan Industrial zone or Jeju Island. Jeju won the c...
-
एकाबिहानै आँखा खुल्यो । छामछाम छुमछुम गर्दै छेवैमा रहेको मोबाइल समातियो र टुइटर खोलिहालियो । केही दिन अगाडी लेखिएको टुइटमा रिटुइट भएको नो...
-
खप्न कति सक्छस् ए दिल तँलाई म जाँच्छु फेरि । तैले खोजे जस्तै जाली माया अब माग्छु फेरि ।। तेरो लागि के के गरेँ, बदलामा दु:ख पाएँ । आँसु मेरो ...
No comments:
Post a Comment