अधरले बोली दिन्नन् मेरा मनका भाका
त्यसै दुख कहाँ पाउँछन् मेरा निश्छल आँखा
नखुलेका रहरहरू याद बनि रहे
यादहरू साथ बनि हरपल रही रहे
टुटी जाने सपनीका बिझाउँछ काडा
त्यसै दुख कहाँ पाउँछन् मेरा निश्छल आँखा
कहिले त स्वप्न अनेक उर्लि गर्छ खलबल
कहिले त आसुँको जोर परी हुन्छ सलबल
आँखाबाटै छुट्छ रहर फाल हाल्ने छाँगा
त्यसै दुख कहाँ पाउँछन् मेरा निश्छल आँखा
pic by Elzbieta_Mozyro
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
अब के? व्हाट् नेक्स्ट? समाजले सफलता भनेर ठहर्याएको एउटा मुकाममा पुगेर खुशी हुन पुगेपछि आउने मनोभाव बडो सकसपूर्ण हुने रहेछ । जिन्दगीमा अगा...
-
गजल कस्तो हुनुपर्छ भन्ने वादविवाद चलिरहेछ । गजलको सिद्धान्त यो हो भन्ने तर्क एकातिर छ । अर्काथरिले लेखेका गजल त गजल हैन भन्ने तर्क पन...
-
During our hefty Summer session in Korea University, we were offered to visit either Busan Industrial zone or Jeju Island. Jeju won the c...
-
एकाबिहानै आँखा खुल्यो । छामछाम छुमछुम गर्दै छेवैमा रहेको मोबाइल समातियो र टुइटर खोलिहालियो । केही दिन अगाडी लेखिएको टुइटमा रिटुइट भएको नो...
-
खप्न कति सक्छस् ए दिल तँलाई म जाँच्छु फेरि । तैले खोजे जस्तै जाली माया अब माग्छु फेरि ।। तेरो लागि के के गरेँ, बदलामा दु:ख पाएँ । आँसु मेरो ...
No comments:
Post a Comment