 |
| Image by: ImageZoo |
उसलाई मौरीसँग दुश्मनी थियो
आफ्नो दुःखभन्दा के ठूलोे खोज्दैथेँ
त्यही बेला नौलाख तारा गनियो
दोबाटोमा उल्झन थप्यो साथीले
मुख मोडियो अनि एक्लै हिँडियो
त्यसो त रूझ्न मन पराउन्नँ म
छाता सापटी दे’को बेला भिजिय
म फेरि गुन्जिएमा कान थुन्नु होला
धून फेर्न आउन्न, एकतारे परियो
प्रकाशितः http://baahrakhari.com/np/entertainment/ektareyagajal/
No comments:
Post a Comment