(No) बन्द

बन्दको दिन
कार्यालयभित्रको एउटा कोठाको दृश्य

एकजना व्यक्ती मोबाइलमा नम्बर डायल गर्दै
९..८..५...६...०...३..१..८,८,८
"टुँट ..टुँट..टिँट, टुँट टिँट...टिँट..टुँट, टुँट टुँउउउउट"

"तपाइँले डायल गर्नुभएको नम्बर अहिले व्यस्त छ...कृपया"

"ह्या....यो एनटिसीकि दिदी... मोरो बाहुन बाजेको फोन पनि आज व्यस्त नभए कहिले हुन्थ्यो, यो बाहुनलाइ छोडेर क्षत्रीलाइ फोन लाउन पर्यो, नम्बर पो कति हो...ए.."

९..८..४..६...४...२..१..९,२,०

"टुँट ..टुँट..टिँट, टुँट टिँट...टिँट..टुँट, टुँट टुँउउउउट"
ट्रुँट ट्रुँट...
'ए लाग्यो लाग्यो...यो चाँही बेरोजगार रैछ'

उता फोन उठ्छ

'हलो'

'हलो...हजुर यो क्षत्री समाज नेपालको फोन होइन'

'हो'

'ए ए..हजुर चै को बोल्नु भएको होला?'

'म अधक्षे बोल्दैछु'

'ए .. हजुरको शुभनाम के होला?'

' के थियो भन्नु न...म अलि हतारमा छु'

'ए.. ए.. एउटा सूचना थियो..त्यो भन्दा पहिले आज मेरो जिवन अलिकति कष्टकर बनाउन प्रयास गर्नु भएकोमा तपाइँहरुको घोर भत्सर्ना गर्न चाहन्छु'

'हँ...के भन्नु भो , हाम्रो माग पुरा गराउन बन्द गर्नै पर्ने बाध्यता गरायो नि सरकारले । देश टुक्रा टुक्रा पार्ने षडयन्त्र विरुद्ध...'

'ए अदक्षेज्यू, मैले तपाइँको भाषण सुन्न फोन गरेको होइन...त्यो बानेश्वर चोकमा उभिएर गर्नु होला...'

(रिसाएर)'अनि...के ...??'

(कुरा काट्दै) 'तपाइँ एकछिन चुप्प लागेर मेरो कुरा सुन्नुस्... म आज विहान ९ बजे भक्तपुर देखि कोटेश्वर, बानेश्वर, रत्नपार्क हुँदै बाइक हुँइक्याउँदै तपाइँको बन्दको ठाडो अवहेलना गर्दै महाराजगन्जमा रहेको मेरो कार्यालयमा काम गर्न पुगेकोछु । अब साँझ ५ बजे फेरी यही बाटो हुँदै घर फर्कनेछु । तपाइँको माग सही हो या गलत मलाइ थाहा छैन । तर यत्ती बुझ्नुस् मैले तपाइँले घोषणा गर्नुभएको बन्द ठाडै अवज्ञा गरेकोछु... अब के गर्न सक्नुहुन्छ...गर्नुस्...'

फोन काट्दै ...'टुइँट'

टेलिफोन नम्बर श्रोत

एक हप्ता अगाडी भएको बन्दका केही दृश्यहरू