तिमीसँग रमाउने, जीन्दगीको सार भयो ।
धेरै धेरै जीत अनि, अलिकति हार भयो ।।
मुस्कान छ प्यारो तिम्रो, रूपरँग नै मोहनी ।
हेर्नलाई आफ्नै आँखा, विच मारामार भयो ।।
कुडिएको मुटु मेरो, सम्हालेर राख्या थिँए ।
माया बोली तीर सरी, छाती वार पार भयो ।।
भावनाका छालहरू, कति रोकेँ कति छेकेँ ।
मदहोश भई गल्ती, मिठो बारबार भयो ।।
मनभरी राज्य तिम्रो, दुःख रम्ने ठाउँ छैन ।
खुशीमात्र बस्ने भए, आँसु अब भार भयो ।।
पूर्णे जून अस्ताएर, औंसी रात छायो किन?
हराएको मुस्कान त्यो, मुटु रेट्ने धार भयो ।।
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
नेपालीगजलडटकमको अङ्क १९ मा प्रकाशित
-
पाईलालाई के थाहा छ र बाटो कहाँ जान्छ । यो त लाग्छ त्यतै तिर जता मनले लान्छ ।। हिँड्दा हिँड्दै कदम मेरा अँधेरीमा अल्झे । उजेलीको आशा मारी थ...
-
खै के झोँक चल्यो, दाह्री काटी दिएँ । काट्नै पर्ने बाध्यता त थिएन, पाल्ने रहर पनि थिएन । हुन त पालेको हैन, नकाटेको मात्र थियो । काटिदिएँ...
-
अब के? व्हाट् नेक्स्ट? समाजले सफलता भनेर ठहर्याएको एउटा मुकाममा पुगेर खुशी हुन पुगेपछि आउने मनोभाव बडो सकसपूर्ण हुने रहेछ । जिन्दगीमा अगा...
-
जिन्दगी चल्दो छ । चल्नुको नाम गाडी । चल्नुको नाम जिन्दगी । खै कसले पैसा बनायो । बनाउने बेलामा त राम्रै सोचेर बनाएथ्यो होला, तर अहिले पैसाको ...
No comments:
Post a Comment