फैल्यो यति धर्ती माथि देह अटेन
माथि सिँगो आकाशले शिर ढाकेन
चौध भुवन त्रिलोक नै विजय गर्यो
आफैँ हारी सक्दा पनि अहं थाकेन
भाग बन्डा कम हुन्छ सोचेर होला
आफन्तकै गला रेट्न पछि परेन
आफैँलाई सजाएर रमायो आफैँ
आफू भन्दा पर कुनै संसार देखेन
मुठ्ठी बन्द गरी जान मन कहाँ थियो?
आखिरमा कालसँग जोर चलेन
Thursday, September 16, 2010 at 1:15pm
No comments:
Post a Comment