माया नै हो धर्म मेरो माया नै भो जात मेरो।
माया प्रेमको भजनमा बित्छ दिन रात मेरो ॥
भाग्य सँग भिड्न सक्छु आँट मेरो कसले नापोस् ।
डराउँछ आजभोली दशा साढे सात मेरो ॥
अचम्मको नशा रै'छ मन भुल्ने यो बानीमा।
उडाउँदैछ आकाशमा पिरतीको मात मेरो॥
चुपचाप लुकाए थेँ तिम्रो छवि यो मनमा।
नयनले धोका दिँदा खुल्यो खुराफात मेरो॥
साथ हुन्छु जहिले नि सुख दु:ख फरक छैन।
गाँसिएका छन् त्यो तिम्रो हातमा यो हात मेरो॥
मन भित्र वास तिम्रो देउता भन्नु तिमी भयौ।
गर्ला माफ ईश्वरले यस्तो विश्वासघात मेरो॥
Friday, September 3, 2010 at 1:42pm
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
घामलाई अँगालेर कालो पछ्यौरी ओढेको उ त्यो आकाशमा हेर त कति साना-साना ताराहरू छन् राख्नेले एउटा एउटा गरेर कति जतनले समय लगाएर राखेको हो...
-
बोलाए हुन्थ्यो त म हाजिर हुन्थे सेवामा सम्झनै गरे हुन्थ्यो त मुस्कुराउँदै आउँथे यादमा तिम्रो र मेरो ईच्छा एकै भएपछि गुनासो के रह्यो ति...
-
अब के? व्हाट् नेक्स्ट? समाजले सफलता भनेर ठहर्याएको एउटा मुकाममा पुगेर खुशी हुन पुगेपछि आउने मनोभाव बडो सकसपूर्ण हुने रहेछ । जिन्दगीमा अगा...
-
चिसो सिरेटो, धुम्म आकाश, अनि आकाशबाट सिमलका रूवा जस्ता स-साना हिउँका थुङ्गाहरूको बर्सात... समय एकदम मनमोहक थियो । म भने माथि आकाशतिर हेर्दै...
-
कुनै गीत किन रुच्छ? गायकको मोहक स्वर? मन्त्रमुग्ध पार्ने संगीत? गीतको समय,सन्दर्भ? शब्दहरूको मार्मिकता र सान्दर्भिकता? आजकल गीत सुन्...
No comments:
Post a Comment