सोध्छन् मेरा साथी, तँ किन पिउँदैनस्?
जिन्दगीको एउटा बेग्लै पाटो, किन जिउँदैनस्?
पिरै पिरको भारी बिसाउँदै चाखी हेर यो मात
दुख सारा भुलाउँदै लिइ हेर यसलाई साथ
म भन्छु अनि
हेर साथी हो, म पनि नमातिने त हैन
मेरो पनि भुल्ने बहाना नभएको त हैन
न ह्विस्कीको झमझममा,
न लोकलको रमरममा
म त मातिन्छु
अँगालोको आफ्नोपनमा
जब जब संसार देखि आतिन्छु
आफन्तको साथमा मातिन्छु
जब जब मनमा बढ्छ चिसोपन
रोज्छु आत्मियताको न्यानोपन
June 16, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
ओ पहाडिन! तोहार हमार कौन कौन चीज मिलत है? मन मिलत है सोच मिलत है भविष्य कय योजना मिलत है नाहीँ मिलत है तो खाली ई नाम कय पिछे आय...
-
धर्ती आकाश भुल्छु, बादल बन्छु । सुख दुख भुल्छु, पागल बन्छु ।। पैताला र शिरको भेद भुल्छु । चालमा ताल दिन्छु, पायल बन्छु ।। सोच्छु एक थरी, हुन...
-
Beauty of bike ride is you get to stop where ever you like and enjoy the scenery. This time I got bored of K-town and was heading for Lumb...
-
To the one who when kept on land of choclate sees nothing but calories and more calories "Dear Sabin, As a rule, you are a fool when it...
-
एउटा सानो दुइ कोठे ढुंगाको भवनामा दुइवटा सरकारी कार्यालय र ती दुई कार्यालयका कुरूवा उनी र म । त्यही नाताले समय कटाउन हामी साथी हुनै पर्ने भय...
No comments:
Post a Comment