आँगनीमा दियो बाती नबालेको धेरै भयो
जीन्दगीको यात्रा नयाँ नथालेको धेरै भयो
थोरै थोरै दूरी गर्दै बाटो लामो काट्नु थियो
लक्ष्य नयाँ खोजी गर्दै सफलता भेट्नु थियो
जाँगरिलो पाइलाहरू नचालेको धेरै भयो
अघि बढ्नु छ आखिर विहानीलाइ किन कुरूँ
उज्यालो म सँगै नै छ आफै भित्र खोजी हेरूँ
निराशाको कालो घुम्टी नफालेको धेरै भयो
June 5, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
ओ पहाडिन! तोहार हमार कौन कौन चीज मिलत है? मन मिलत है सोच मिलत है भविष्य कय योजना मिलत है नाहीँ मिलत है तो खाली ई नाम कय पिछे आय...
-
हिजो देखि नै मन ठाउँमा थिएन । अस्थिर । जिन्दगीमा के-के हुने हुने । घुमिफिरी उस्तै परिस्थिति बारम्बार आइदिने । पटक पटक भोगेपछि त बानी हुनु...
-
सपनाका बोझ थाम्ने त्यही काख सिरान थियो बिसाएछु जीवन त्यहीँ जहाँ मेरो चिहान थियो अँधेरोमा खोजेँ खुबै ज्योतीका ति झिल्काहरू थाकि जब आँखा च...
-
ति रातहरू पनि रात नै थिए जब हामी दुइ बेग्ला बेग्लै छतमा ताराहरू गन्दै हुन्थ्यौं गन्दा गन्दै हामीले गन्ती भुल्थ्यौं अनि ती ताराहरू गने...
-
अनुहार भरि कोरिएका जिन्दगीमा घुमाउरा बाटोमा हिँडेका पैंतालाका डोबहरू झिनो आशा जिन्दगीको प्रतिक्षा छ अवसानको चिताको रापमा सल्किएर मेटिनु...
No comments:
Post a Comment