काँडा भन्दा फूलको चोट अझ धेरै दुख्दो रैछ
छुँदा मात्रै पनि घाउ गहिराइमा पुग्दो रैछ
काँडालाइ त छलिदिन्छु धारिलो त्यो रूप देखि
कोमलतामा धार बोक्ने फूल चिन्ने कसो गरी
रूपरंगको मोहनीमा नजर यी चुक्दो रैछ
सिउँरिदा पराइ शिरमा कति रून्छ मालीको मन
घाउ माथी नून पर्छ मस्केर फूल हाँस्दा त झन
आफ्नोले नै घात गर्ने नियती नै हुँदो रैछ
– २०६८ श्रावण १०
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
ओ पहाडिन! तोहार हमार कौन कौन चीज मिलत है? मन मिलत है सोच मिलत है भविष्य कय योजना मिलत है नाहीँ मिलत है तो खाली ई नाम कय पिछे आय...
-
हिजो देखि नै मन ठाउँमा थिएन । अस्थिर । जिन्दगीमा के-के हुने हुने । घुमिफिरी उस्तै परिस्थिति बारम्बार आइदिने । पटक पटक भोगेपछि त बानी हुनु...
-
सपनाका बोझ थाम्ने त्यही काख सिरान थियो बिसाएछु जीवन त्यहीँ जहाँ मेरो चिहान थियो अँधेरोमा खोजेँ खुबै ज्योतीका ति झिल्काहरू थाकि जब आँखा च...
-
ति रातहरू पनि रात नै थिए जब हामी दुइ बेग्ला बेग्लै छतमा ताराहरू गन्दै हुन्थ्यौं गन्दा गन्दै हामीले गन्ती भुल्थ्यौं अनि ती ताराहरू गने...
-
अनुहार भरि कोरिएका जिन्दगीमा घुमाउरा बाटोमा हिँडेका पैंतालाका डोबहरू झिनो आशा जिन्दगीको प्रतिक्षा छ अवसानको चिताको रापमा सल्किएर मेटिनु...
No comments:
Post a Comment