ठिकै देखिए नि अलि वेठिक छु ।
आकाश खस्ने होकि भनी चिन्तित छु ।।
कसो गरी रेट्छ फूलको धारले सोच्थेँ ।
आफू माथी जगत हाँस्दा पिडित छु ।।
बल्दो सूर्य हुँ म निभ्नु छैन अझै ।
कालो बादलले घेर्दा मलिन छु ।।
चाहिएको यौटा जाबो बुटी न थ्यो ।
सिंगै पहाड बोक्नु पर्दा थकित छु ।।
April 6, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
अब के? व्हाट् नेक्स्ट? समाजले सफलता भनेर ठहर्याएको एउटा मुकाममा पुगेर खुशी हुन पुगेपछि आउने मनोभाव बडो सकसपूर्ण हुने रहेछ । जिन्दगीमा अगा...
-
Beauty of bike ride is you get to stop where ever you like and enjoy the scenery. This time I got bored of K-town and was heading for Lumb...
-
सिकी पाठ विगतबाट, अघी बढ्ने सोचहरू यात्रा फेरी थालेको छु पछ्याउँदै डोबहरू खुला आँखा राखी हिडेँ, सफर लाग्छ अन्तहिन पर्खिदैछन् होला कतै, मलाई ...
-
पाईलालाई के थाहा छ र बाटो कहाँ जान्छ । यो त लाग्छ त्यतै तिर जता मनले लान्छ ।। हिँड्दा हिँड्दै कदम मेरा अँधेरीमा अल्झे । उजेलीको आशा मारी थ...
No comments:
Post a Comment