Tuesday, July 12, 2011
बरसातमा... (गजल -५३)
खडेरी सहेको विरुवा पो झुम्छ बरसातमा
साँचेर राखेको तिर्सना त्यो धुन्छ बरसातमा
पिरती गहिरो गाडेछ शायद विछोडले
टिपेर एक एक बूँद त्यो चुम्छ बरसातमा
जति नै जले पनि चाहना तापको छ आखिर
फर्किने घामको आश ज्यूँदो नै हुन्छ बरसातमा
दुखमा रमाउन जान्ने जीवन पो त जीवन
तेज हुरी सँगै रमाएर झन् झुल्छ बरसातमा
March 29, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
एउटा सानो दुइ कोठे ढुंगाको भवनामा दुइवटा सरकारी कार्यालय र ती दुई कार्यालयका कुरूवा उनी र म । त्यही नाताले समय कटाउन हामी साथी हुनै पर्ने भय...
-
एकदिन साथी सब्बु संयम र म कालीप्रसाद बासकोटा दाइलाइ भेट्न गएका थियौं । एक लाइन सुनाउनु भयो, 'टोलाई रहन्छौ हर साँझ ए चन्द्रमा तिमी आज ...
-
"गाह्रो छ" भन्न कति सजिलो छ। सुन्न पनि सजिलो छ । भोग्न एकदम गाह्रो हुन्छ । गाह्रो भइ भोगेको बुझ्न सकिन्न । गाह्रो भएको भोग्ने...
-
"नयाँ आउने सरहरू लाइनमा बस्नुस्, लाइन् नमिच्नुस् त" "यसका लागि नि लाइन बस्न पर्ने हो?" "हिजो अपरेसन गरेकाहरू लाइ...
-
यो संसार अजिब छ भन्थे, कोही कोही देख्दा चै साँच्चीकै संसार अजिब छ भन्ने कुरा माथी विश्वास लाग्छ । कुरो एउटा स्वप्रसिद्ध व्यक्तित्वको हो । वह...

No comments:
Post a Comment