छल्की दिन्छ आँखाभरी, पिरतीको यो तिर्सना ।
झनै सुन्दर देखिन्छु म, नयन मोती भो गहना ।।
पाइलाको डोब मेट्दै भुलि हिँडे कता कता ।
छुटाउन चाहन्न म ज्यानै लिने यो मुर्छना ।।
ईन्द्रेणीको रहर गर्ने आँखा पनि कति सोखिन् ।
तर चश्मा फेर्दा पनि बेरंगी नै छ सपना ।।
काँडै काँडा छाम्दै हिँड्छु फूलै फूलको बगैँचामा ।
बसन्त नै छाउँदा पनि बिझाउने छ सम्झना ।।
April 29, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
World's Bloggers' Day 2012 and Celebration of 1st Anniversary of Meroreport.net Some of funny captures of the day Bann...
-
Beauty of bike ride is you get to stop where ever you like and enjoy the scenery. This time I got bored of K-town and was heading for Lumb...
-
- लक्ष्मण गिरी (तिलौराकोट, कपिलवस्तु +२ पढ्ने ताकाको कुरा हो। क्यालेन्डरमा वि.स. २०५९ चैत्र थियो । १० कक्षासम्म कृषि पढेको थिएँ । सामान...
-
अब के? व्हाट् नेक्स्ट? समाजले सफलता भनेर ठहर्याएको एउटा मुकाममा पुगेर खुशी हुन पुगेपछि आउने मनोभाव बडो सकसपूर्ण हुने रहेछ । जिन्दगीमा अगा...
-
जिन्दगी चल्दो छ । चल्नुको नाम गाडी । चल्नुको नाम जिन्दगी । खै कसले पैसा बनायो । बनाउने बेलामा त राम्रै सोचेर बनाएथ्यो होला, तर अहिले पैसाको ...
No comments:
Post a Comment